Końcówka bieżącego tygodnia obfituje w szereg ważnych publikacji. Piątkową sesję rozpocznie wstępny odczyt inflacji CPI ze strefy euro, gdzie konsensus rynkowy zakłada wyhamowanie indeksu CPI do 1,4% z 1,5% w skali roku oraz przyśpieszenie jego bazowego odpowiednika do 1,0% z 0,9% r/r. Inflacja bazowa w dalszym ciągu pozostaje niska, co stanowi argument dla Europejskiego Banku Centralnego za prowadzeniem luźnej polityki monetarnej i skupianiu się na podtrzymaniu obserwowanego ożywienia gospodarczego w strefie euro. Z Kanady poznamy dane z rynku pracy dotyczące zarówno stopy bezrobocia, jak i zatrudnienia. Obserwowana w ostatnim czasie słabość dolara i dobre publikacje z tamtejszej gospodarki doprowadziły notowania USD/CAD w okolice 1,2500. Wydarzeniem dnia będzie natomiast publikacja oficjalnego raportu z rynku pracy w USA. Konsensus rynkowy zakłada, że zatrudnienie w sektorze pozarolniczym w grudniu wzrośnie o 190 tys. wobec wzrostu o 228 tys. w listopadzie. Nie można jednak wykluczyć negatywnej niespodzianki ze względu na bardzo srogą zimę w USA. Oczekuje się także stabilizacji stopy bezrobocia na poziomie 4,1% r/r oraz dynamiki płac na poziomie 2,5% r/r. Utrzymujący się wysoki popyt na pracowników nie idzie w parze jak na razie ze wzrostem dynamiki wynagrodzeń, co wciąż ogranicza presję inflacyjną w amerykańskiej gospodarce. Wydźwięk dzisiejszych danych nie powinien wpłynąć na oczekiwania rynku związane z polityką pieniężną w USA. Bazowym scenariuszem Fed pozostają trzy podwyżki stóp procentowych w przyszłym roku, przy czym do pierwszej z nich może już dość pod koniec pierwszego kwartału. Ewentualna wyższa dynamika płac będzie wspierała oczekiwania na wzrost kosztu pieniądza w USA jeszcze w marcu tego roku.

Inwestorzy z Japonii powrócili po świątecznej przerwie i widać, że są bardziej skłonni do sprzedaży dolara, tym samym stopując środowe odreagowanie z powodu krótkoterminowej realizacji zysków. To zatrzymało korektę EUR/USD przed 1,20, ale też zbiło USD/JPY spod 112,75 pomimo imponującej sesji na tokijskiej giełdzie (Nikkei 225 +3,3 proc.). Inwestorzy z Europy i USA stoją teraz na rozdrożu i mogą poczekać na sygnały z danych makro – ADP dziś i NFP jutro.

Skok rentowności obligacji USA uratował dolara, ale dalej dominuje generalna niechęć do waluty. W ciągu dnia ISM i protokół z FOMC mogą podreperować tło fundamentalne. Złoty pozostaje mocny, choć prasowe doniesienia wskazują, że w ostatnich wzrostach pomagał BGK.

Dominującym przekonaniem inwestorów na przełomie roku jest sprzedaż dolara do wszystkiego: głównych walut, rynków wschodzących i surowców. W tym tygodniu tendencja ta wyhamowała, gdyż nigdy nie można wykluczyć ryzyka, że raport z rynku pracy USA obróci warunki rynkowe do góry nogami. Podobna (choć w mniejszej skali) logika tyczy się EUR w oczekiwaniu na szacunki inflacji z Eurolandu. Reszta będzie tylko tłem.

Pozycja eurodolara

Eurodolar jest teraz – po ósmej rano w czwartek – na poziomie 1,2030. Wczoraj wieczorem i w nocy notowano 1,20 – co było rodzajem lekkiej korekty po wcześniejszych maksimach. Z tego powodu pisaliśmy o pewnego rodzaju impasie. Eurodolar przyhamował, ale cofnął się tylko nieznacznie.

Graniczna kwestia

Pod sam koniec ubiegłego już roku 2017 pisaliśmy, że eurodolar zmierza ku maksimom z września, a nawet, że już przy nich balansuje. Chodziło o rejon 1,21. Równocześnie stawialiśmy dwie (hipo)tezy. Pierwsza była taka, że w krótkim terminie powinno dojść do korekty, innymi słowy: że bariera wytrzyma. Druga: że mimo wszystko nie można wykluczać, iż długofalowo zostanie ona przebita.

Dziś po południu

Główna para walutowa pozycjonuje się przy 1,2070, gdy piszemy te słowa rankiem 5 stycznia. Jest więc wysoko, acz ostatecznie nie można mówić o frontalnym przebiciu maksimów wrześniowych (i tych niedawnych). Innymi słowy, balansujemy na pograniczu.

Graniczna sytuacja?

Na razie sprawdza się to, co sugerowaliśmy np. w ostatnich godzinach minionego roku. Innymi słowy, wykres dotarł do maksimów z września, tj. w obszary nieodległe już od 1,21 – a jednocześnie obszarów tych nie przebił. Ba, rozegrano nawet wstępną, lekką korektę, o której też pisaliśmy – i np. dziś notowano 1,20.

Nowy rok wita nas podtrzymywaną słabością dolara i generalnie dobrym klimatem inwestycyjnym (akcje, surowce rynki wschodzące). Ponieważ Japonia do czwartku świętuje, rynki jeszcze nie wskoczyły na właściwe obroty. Dziś dzień z indeksami PMI.

Sytuacja głównej pary

Żadne wydarzenie na rynku forex nie jest rozstrzygnięciem autentycznie ostatecznym – ale przebicie okolicy 1,2080 – 1,21 miałoby obecnie mocny pozór takiego wydarzenia. Są to w przybliżeniu maksima z września. Gdyby je przekroczyć, to weszlibyśmy w strefę ostatni raz intensywnie badaną w roku 2014. Wyzwaniem stałaby się może nawet okolica 1,2760-80.