NAJWAŻNIEJSZE WYDARZENIA I PUBLIKACJE DLA RYNKU WALUTOWEGO W STYCZNIU:

• Bank Kanady decyduję się na trzecią podwyżkę stóp procentowych w obecnym cyklu

• Duża zmienność euro źródłem niepewności dla Europejskiego Banku Centralnego

• Silna przecena waluty amerykańskiej w pierwszym miesiącu 2018 r.

• Indeks S&P500 na historycznych maksimach w styczniu

• Światowe forum ekonomiczne w Davos

BANK KANADY DECYDUJE SIĘ NA TRZECIĄ PODWYŻKĘ STÓP PROCENTOWYCH W OBECNYM CYKLU

W zeszłym roku Bank Kanady (BoC) zdecydował się zrobić zwrot w kierunku bardziej jastrzębiej polityki monetarnej. W lipcu i we wrześniu 2017 roku bank zdecydował się na podwyżki stóp procentowych po 25pb każda, co sprowadziło główną stopę procentową do poziomu 1,0%. Głównym czynnikiem stojącym za takimi działaniami były lepsze od oczekiwań dane makroekonomiczne napływające z kanadyjskiej gospodarki a także dobre perspektywy dla PKB. Na początku tego roku zgodnie z oczekiwaniami rynkowymi nastąpiła kolejna podwyżka głównej stopy procentowej o 0,25% do poziomu 1,25%, która stanowiła już trzecią podwyżkę stóp procentowych w obecnym cyklu normalizacji polityki pieniężnej, co obrazuje wykres 1.

Wykres 1. Poziom głównej stopy procentowej w Kanadzie począwszy od 2017 roku.

Źródło: Bank of Canada

Aktualny poziom stóp procentowych w Kanadzie można sprawdzić na stronie Noble Markets.

Styczniową decyzją BoC argumentował solidnymi odczytami z kanadyjskiej gospodarki oraz poziomem inflacji znajdującym się blisko celu banku. Perspektywy dla wzrostu gospodarczego pozostają dobre ze względu na wysoki poziom konsumpcji ze strony gospodarstw domowych i inwestycji. Zgodnie z najnowszym raportem BoC dotyczącym polityki monetarnej bank oczekuję wzrostu realnego PKB o 1,8% (vs 1,7%) w 2018 roku i o 1,7% (vs 1,5%) w 2019 roku. Projekcie zostały zrewidowane w górę w celu uwzględnienia efektu reformy podatkowej w USA i wyższych cen surowców przy jednoczesnym zachowaniu przewidywanego spowolnienia tempa wzrostu. Tabela 1 stanowi podsumowanie najświeższych prognoz BoC dotyczących PKB i Inflacji.

Tabela 1. Styczniowe prognozy BoC na lata 2017-2019.

Źródło: Bank of Canada

Inflacja CPI utrzymuje się blisko poziomu 2,0%. Bank zwraca uwagę na wzrost bazowych wskaźników CPI, co jest efektem zmniejszającego się spowolnienia w kanadyjskiej gospodarce. Stopa bezrobocia utrzymuje się na historycznie niskim poziomie na skutek obserwowanego wzrostu zatrudnienia. Presja płacowa pozostaje umiarkowana, jednakże widać tendencję wskazującą na wzrost bazowych wskaźników inflacji CPI od połowy 2017 roku. W listopadzie miary bazowej inflacji CPI utrzymywały się w przedziale 1,5-1,9% r/r, co obrazuje poniższy wykres 2.

Wykres 2. Trzy miary inflacji bazowej CPI Banku Kanady.

Źródło: Bank of Canada

Dalsze zmiany w polityce pieniężnej będą uzależnione od perspektyw gospodarczych a w szczególności napływających danych z kanadyjskiego rynku pracy. Na głównej parze USD/CAD w grudniu można było zaobserwować powrót do trendu spadkowego, natomiast w styczniu ruch ten jest kontynuowany w czym pomocna jest silna wyprzedaż dolara amerykańskiego, pozytywna sytuacja na rynku ropy naftowej a także oczekiwania na dalszy wzrost kosztu pieniądza w Kanadzie w dłuższym terminie.

DUŻA ZMIENNOŚĆ EURO ŹRÓDŁEM NIEPEWNOŚCI DLA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

Decyzją Rady Prezesów Europejskiego Banku Centralnego (EBC) na styczniowym posiedzeniu stopy procentowe zostały utrzymane na niezmienionym poziomie. Stopa procentowa podstawowych operacji refinansujących oraz stopy kredytu w banku centralnym i depozytu na koniec dnia w banku centralnym wynoszą odpowiednia 0,00%, 0,25% oraz -0,40%. Wykres 3 obrazuje poziom kluczowych stóp procentowych EBC:

Wykres 3. Kluczowe stopy procentowe EBC począwszy od 2013 r.

Źródło: Bloomberg

W komunikacie zostało podtrzymane twierdzenie, że podstawowe stopy procentowe EBC zostaną utrzymane na obecnym poziomie przez dłuższy okres, który z pewnością przekroczy horyzont czasowy działań podjętych w ramach niestandardowych środków polityki pieniężnej. W zakresie tych działań prowadzony jest obecnie programu zakupu aktywów (APP) na poziomie 30 mld euro miesięcznie, co najmniej do końca września 2018 roku. W dalszym ciągu nie wyklucza się również zwiększenia bądź wydłużenia w czasie programu ilościowego luzowania (QE) polityki monetarnej. Mając na uwadze publikowane dane z gospodarki strefy euro, bardziej prawdopodobne wydaje się jednak, że pozytywne publikacje mogą stać się impulsem do zakończenia programu QE jeszcze w tym roku. Kontynuowana będzie natomiast reinwestycja środków z zapadających papierów wartościowych. Podwyżek stóp procentowych natomiast należy się spodziewać najwcześniej w 2019 roku, co też zasugerował podczas konferencji prasowej Mario Draghi.

Podczas konferencji prasowej Draghi podkreślał, że wychodzenie z luźnej polityki pieniężnej będzie odbywało się w powolny sposób. Szef EBC zwrócił uwagę na solidną ekspansję gospodarczą strefy euro, która w końcu powinna doprowadzić do wzrostu inflacji w kierunku celu. Duża zmienność notowań euro pozostaje jednak źródłem niepewności dla EBC. Silna aprecjacja wspólnej waluty w ostatnim czasie może zaważyć na poziomie inflacji, a tym samym opóźniać szacowany przez bank centralny powrót tego wskaźnika do celu. Szef EBC starł się brzmieć gołębio informując, że jak na razie Rada Prezesów nie zastanawiała się nad terminem rozpoczęcia dyskusji o zakończeniu procesu korzystania z niestandardowych narzędzi w polityce monetarnej i podkreślił, że była zdziwiona reakcją rynków na zapiski z grudniowego posiedzenia banku. Nie zmienia to jednak faktu, że zmiany w polityce komunikacyjnej EBC tzw. forward guidance mogą rozpocząć się już nawet w marcu przy okazji publikacji najnowszych projekcji makroekonomicznych.

SILNA PRZECENA WALUTY AMERYKAŃSKIEJ W PIERWSZYM MIESIĄCU 2018 ROKU.

Początek nowego roku z pewnością nie zapisze się dobrze na karcie waluty amerykańskiej. W pierwszym miesiącu 2018 roku mogliśmy bowiem zaobserwować silną deprecjację dolara, która stanowi kontynuację trendu zapoczątkowanego w styczniu 2017 roku. Pomimo, iż gospodarka amerykańska radziła sobie dobrze w tym okresie a stopniowa normalizacja polityki monetarnej była kontynuowana, to impulsem do słabości dolara było obserwowane silne ożywienie koniunktury w innych częściach świata. W najnowszym styczniowym raporcie odnośnie perspektyw dla światowej gospodarki Międzynarodowy Fundusz Walutowy podwyższył prognozy globalnego PKB do 3,9% w tym i 2018 roku z 3,7% w 2017 roku argumentując to głównie pozytywnymi niespodziankami płynącymi z europejskich i azjatyckich gospodarek. Korzystne otoczenie zewnętrzne w parze z dogodnymi warunkami finansowania i utrzymującym się silnym popytem znalazło swoje odzwierciedlenie w wyższych o 0,5 pkt. proc. prognozach PKB dla Europy rozwijającej się na lata 2018-2019 roku. Zrewidowano także w górę szacunki dla głównych gospodarek rozwiniętych, a w szczególności dla USA w związku z przeprowadzoną reformą podatkową. Należy jednak pamiętać, że wiele pozytywnych informacji dotyczących amerykańskiej koniunktury zostało zdyskontowanych już wcześniej, co miało swoje odzwierciedlenia w kursie dolara.

Wykres 4. Prawdopodobieństwo podwyżki stóp procentowych przez Fed w marcu na bazie Fed Fund Futures.

Źródło: www.cmegroup.com

Słabemu sentymentowi wokół waluty amerykańskiej nie pomagały obawy o zbyt protekcjonistyczną politykę Białego Domu czy niefortunne wypowiedzi członków amerykańskiej administracji wskazujące na zadowolenie ze słabości dolara. Jak na razie Rezerwa Federalna planuje najprawdopodobniej monitorować wpływ słabego dolara i zacieśniającego się rynku pracy w kontekście poziomu inflacji. Wyższy niż oczekiwano poziom cen mógłby stać się impulsem do rewizji bazowego scenariuszu zakładającego trzy podwyżki stóp procentowych w 2018 roku. Rynek pod przewodnictwem nowego szefa Fed – Jerome Powell’a, który został oficjalnie zaprzysiężony na to stanowisko w styczniu – spodziewa się dalszej stopniowej normalizacji polityki pieniężnej. Na chwilę obecną konsensus rynkowy zakłada, że pierwszy wzrost kosztu pieniądza w USA może nastąpić już w pod koniec pierwszego kwartału. Powyższy wykres 4 obrazuje, że na bazie kontraktów Fed Fund futures prawdopodobieństwo wzrostu kosztu pieniądza o 0,25% w marcu wynosi obecnie ponad 80%. Styczniowe posiedzenie Rezerwy Federalnej, wieńczące kadencję Yellen na stanowisko prezesa amerykańskiego banku centralnego, zgodnie z oczekiwaniami nie przyniosło zmian w poziomie stóp procentowych.

Na koniec warto przyjrzeć się sytuacji technicznej na indeksie dolara, który pogłębił spadki na początku tego roku. Wykres 5 przedstawia jak kształtowały się notowania tego instrumentu od początku 2008 roku w interwale miesięcznym. Konkretnie w styczniu notowania USD.INDEX powróciły poniżej 100- i 200-okresowej średniej EMA w skali miesięcznej i zbliżyły się w rejon 88 pkt. wynikający ze zrównania się w stosunku 1:1 obecnego impulsu spadkowego z poziomu 103,80 pkt. z maksymalną korektą spadkową z poziomu 88,71 pkt. na 72,84 pkt. w całej fali wzrostowej kształtującej się od marca 2008 r. Wspomniane okolice wypadają nieco powyżej 50% zniesienia całości wspomnianych wzrostów. W przypadku zejścia poniżej poziomu 88 pkt. techniczny obraz rynku będzie sprzyjał pogłębieniu spadku do poziomu 87,23 pkt. i próby zejścia w rejon maksimów lokalnych z połowy 2012 i 2013 roku. Wybronienie geometrycznego wsparcia z kolei stanie się impulsem do odreagowania po silnej wyprzedaży dolara obserwowanej w ostatnich miesiącach.

Wykres 5. Indeks dolara (USD.INDEX) począwszy od 2008 roku w interwale miesięcznym.

Źródło: Noble Markets

INDEKS S&P500 NA HISTORYCZNYCH MAKSIMACH W STYCZNIU

Styczeń 2018 roku zapisze się na kartach historii jako miesiąc, w którym amerykański indeks giełdowy S&P500 (symbol US.500) ustanowił nowe historyczne maksimum. Indeks ten, w skład którego wchodzi 500 przedsiębiorstw o największej kapitalizacji, znalazł się 29 stycznia na rekordowym poziomie wzrastając w pierwszym miesiącu 2018 roku o ponad 7,5%. Na rynkach widać w dalszym ciągu utrzymujący się apetyt na bardziej ryzykowne aktywa, co w otoczeniu pozytywnego klimatu inwestycyjnego sprzyjało dalszym wzrostom na tym instrumencie zgodnym z silnym trendem wzrostowym. Nawet stopniowe podwyżki stóp procentowych w USA (koszt pieniądza w dalszym ciągu pozostaje niski), jak i wzrosty rentowności amerykańskich obligacji nie były w stanie wyhamować hossy obserwowanej na amerykańskich rynkach akcji. Jak na razie niekorzystana tendencja obserwowana na rynkach obligacji sprzyja w dalszym ciągu akcjom. Oczekiwania na przyśpieszenie inflacji i dalsze podwyżki stóp procentowych mogą jednak wyhamować tę tendencję – wtedy należy monitorować pierwsze oznaki przegrzania koniunktury. Warto zwrócić uwagę, że silne zwyżki US.500 to przede wszystkim pokłosie dobrej kondycji amerykańskiej gospodarki, głębokiej reformy podatkowej przeprowadzonej przed administrację Donalda Trump’a, jak i bardzo dobrych wyników spółek. Wykres 6 przedstawia notowania instrumentu US.500 w interwale miesięcznym, którego cena oparta jest na notowaniach kontraktu na indeks S&P500.

Wykres 6. Notowania US.500 w ujęciu miesięcznym począwszy od połowy 2005 roku.

Źródło: Noble Markets

W trwającej od 2009 roku hossie można zaobserwować dwie głębsze korekty spadkowe podobnych wielkości, z których pierwsza rozpoczęła się w V.2011 r. a kolejna w V.2015 roku. Druga z nich wyhamowała w rejonie 50-okresowej średniej EMA w skali miesięcznej i stała się impulsem do kolejnej fali wzrostowej na US.500. Aktualnie notowania tego instrumentu znajdują się na historycznych maksimach i w ciekawym geometrycznym punkcie wynikającym zrównania się w stosunku 1:1 całości wzrostów kształtujących się z okolic 1804 pkt. z falą wzrostową z poziomu 1067,8 pkt. na 2133,7 pkt. W kolejnych tygodniach przekonamy się czy rynek będzie miał siłę pokonać aktualne szczyty.

ŚWIATOWE FORMUM EKONOMICZNE W DAVOS

W styczniu odbyło się doroczne Forum Ekonomiczne w Davos, którego hasłem przewodnim w tym roku było tworzenie wspólnej przyszłości wśród podziałów obserwowanych na świecie. Podczas tego wydarzenia spotykają się elity finansowe i polityczne tego świata w celu podjęcia dyskusji nad problemami globalizacji. Oczywiście jest wiele korzyści płynących ze światowej integracji, ale dużym wyzwaniem pozostaje ograniczenie negatywnych konsekwencji tego całego procesu. Jednym z wyzwań pozostają przyśpieszające zmiany technologiczne, które niekontrolowane mogą stać się źródłem ryzyka i spotęgować rosnące nierówności. To właśnie technologia może stać się jednym z potencjalnych źródeł następnego kryzysu finansowego zdaniem uczestników forum ekonomicznego w Davos. Ponadto dyskutując w tym temacie zwracano uwagę na warunki sprzyjające powstawaniu baniek spekulacyjnych, które stanowią bezpośrednią przyczynę finansowych zawirowań na rynku. Luźna polityka wielu banków centralnych bowiem przyczynia się do wzrostu zadłużenia generującego poważne ryzyka dla całej gospodarki. Tradycyjnie powracające tematy to także handel, konkurencyjność, zmiany środowiskowe, bezpieczeństwo energetyczne i zwalczanie terroryzmu. Polskę reprezentował premier Mateusz Morawiecki i prezydent Andrzej Duda.

Niewątpliwie w tym roku gwiazdą Forum był Donald Trump, którego politycznym mottem jest „ najpierw Ameryka”. W swoim przemówieniu amerykański prezydent podkreślał dobrą kondycję koniunktury i to, że jego kraj jest otwarty na nowe biznesy zachęcając tym samym do zagranicznych inwestycji w USA po korzystnych zmianach w systemie podatkowym. Ponadto wyraził swoją gotowość do negocjacji umów handlowych z innymi krajami, w tym tej dotyczącej Partnerstwa Transpacyficznego tzw. TPP (Trans-Pacific Partnership). W jego opinii kluczowe kluczem do sukcesu pozostaje nie tylko inwestowanie w gospodarkę, ale również w ludzi, którzy ją tworzą. Trump zwrócił także uwagę na kwestię obronności i maksymalizacji wysiłków w celu walki z koreańską potęgą nuklearną, jak i blokadą prac nad irańskim programem nuklearnym.

ISTOTNE WYDARZENIA MAKROEKONOMICZNE W KOLEJNYM MIESIĄCU:

• Czy dane z amerykańskiego rynku pracy za styczeń pokażą solidny wzrost zatrudnienia i presję na wzrost płac? Oficjalnie w lutym stanowisko szefa Rezerwy Federalnej obejmie Powell, który będzie najprawdopodobniej kontynuatorem stopniowej normalizacji polityki pieniężnej w USA.

• Monitorowanie rozwoju sytuacji w strefie euro. Kolejne dobre dane wskazujące na ekspansję gospodarczą w tym regionie mogą stać się przysłowiową kropką nad „i” w decyzji o zmianie w polityce komunikacyjnej Europejskiego Banku Centralnego.

• Czy kwartalny raport Banku Anglii odnośnie inflacji CPI potwierdzi oczekiwania BoE, iż inflacja osiągnęła szczyt pod koniec 2017 roku i w terminie do końca 2020 roku powróci nieco powyżej celu inflacyjnego na poziomie 2,0%?

• Decyzje Banku Rezerw Australii i Banku Rezerw Nowej Zelandii odnośnie stóp procentowych.

Autor:

Anna Wrzesińska

Noble Securities S.A.