Główna para

O godzinie 10:00 poznamy niemiecki indeks Ifo, przy czym oczekuje się utrzymania poziomu 117,5 pkt. Kolejna porcja danych eurodolarowych pojawi się po południu: o 14:30 mamy w USA wiadomości o pozwoleniach na budowę domów i rozpoczętych budowach, a także saldo rachunku bieżącego. Do tego o 19:10 wypowie się Neel Kashkari z Fed.

To, co powie Kaskhari, nie jest szczególnie ważne, bo wypowiedział się choćby wczoraj – a nie od dziś wiadomo, że jest głównym gołębiem aktualnego składu FOMC. Wraz z Evansem głosował przeciw grudniowej podwyżce stóp: jego zdaniem sytuacja gospodarcza nie jest wystarczająco klarowna, a inflacja wystarczająco wysoka, by zacieśniać politykę.

Za bazowy zakres wahań eurodolara uważamy na razie (przedświątecznie czy wręcz przednoworocznie) rejon 1,1720 – 1,1860 (w przybliżeniu). Na razie ten konsolidacyjny obraz się potwierdza, dziś rano notujemy 1,18.

Na złotym

4,20 i mniej na wykresie euro-złotego to wyraz siły PLN, szczególnie w obliczu ostatniej wypowiedzi p. Zubelewicza z RPP, która była bardzo gołębia (wizja utrzymania stóp do końca 2019) mimo że ekonomista ten uchodzi za jastrzębia Rady.

Zakres wahań na euro-złotym to ok. 4,1950 – 4,2250, przy czym te górne ograniczenia wynikają z testów rozegranych pod koniec ubiegłego tygodnia, gdy wydawało się, że konsolidacja, utrzymująca się już od ok. miesiąca, dobiega końca – i złoty się osłabi. A jednak wróciliśmy w obręb trendu bocznego. Z kolei na USD/PLN schodzimy do 3,5550, co również jest wyrazem umocnienia naszej waluty.

O 14:00 przyjdzie czas na ważne dane – o produkcji przemysłowej, sprzedaży detalicznej i pobocznych wskaźnikach za listopad.

Tomasz Witczak

FMC Management